Hoefziekten en afwijkingen

White line disease (losse wand)

Deze ziekte is het verdwijnen van de witte lijn (dit is een verbindingsstructuur tussen de hoefwand en de lederhuid) door microbiële infectie. schimmels in samenwerking met bacteriën vreten deze structuur weg zodat er een holle ruimte ontstaat onder de hoefwand, deze holle ruimte kruipt steeds verder omhoog als er niets aan gedaan wordt. Doordat deze structuur vervalt raakt de verbinding weg tussen de hoefwand en het hoefbeen en kan het hoefbeen daardoor van zijn plaats worden getrokken door de diepe buigpees welke aan het hoefbeen vastzit.

Om dit te voorkomen dient de aangetaste ruimte tijdig te worden blootgelegd en de wand die daar zit te worden verwijderd zodat er lucht en licht bij kan omdat de (anaerobe) schimmels en bacteriën die daar huishouden niet goed tegen lucht kunnen. ook is het goed om deze plekken een aantal keer te behandelen met propolis tinctuur, daktarin zalf, Imaverol of kopersulfaat. Indien er veel van de wand moet worden verwijderd is het verstandig een ijzer met een zool en opvulling aan te brengen om de zool tegendruk te geven om de kans op kanteling van het hoefbeen te voorkomen.

Hoefbevangenheid

Dit is een vervelende en pijnlijke ziekte met vaak slechte gevolgen. Deze ziekte is te onderscheiden in twee fasen, namelijk de acute fase en de eventueel daarop volgende chronische fase.

De acute fase is een ontsteking van de hoeflederhuid, dit kan meerdere metabolische oorzaken hebben, door onderzoek komen we hier steeds meer over te weten. In dit stadium zijn de paarden, maar meestal pony’s dan bijzonder pijnlijk op hun voeten, staan achterover geleund of gaan liggen om hun voeten te ontlasten, de voeten zijn warm en er kan een puls worden gevoeld in de kootholte. het beste is direct de dierenarts te bellen en het dier te laten behandelen met ontstekingsremmer, pijnstiller en bloedverdunner (meestal metacam), het is ook prettig als deze dieren een zachte schone ligplaats hebben. ook kun je ze zelf helpen door piepschuim wiggen onder de voet te plakken met duct tape, deze wiggen kun je zelf makkelijk maken van dat witte verpakkings piepschuim, de hoge kant van de wig moet dan aan de achterkant van de voet worden gehouden zodat de voet steiler komt te staan, door dit te doen wordt de diepe buigpees die onderaan het hoefbeen (is het onderste bot in de hoef) zit ontlast en wordt er minder hard aan het hoefbeen getrokken, doordat de verbinding tussen de hoefwand en de lederhuid binnen de voet wordt verstoord door ontstekingsvocht kan het hoefbeen kantelen of eventueel zinken. als dit gebeurd wordt het dier ook chronisch bevangen.

In de chronische fase is dus het hoefbeen gekanteld, of ook gezonken in de voet. soms zijn paarden en pony’s na een poosje niet meer pijnlijk en herstellen ze redelijk, echter de voet zal veranderingen tonen. vaak wijst de teen meer naar voren en zit er een soort knik in de voet en de witte lijn is zichtbaar breder. deze paarden zullen veelal de teen ontlasten en gaan op de achterkant van hun voeten lopen, we zien dan meer slijtage achter op de voet of ijzers. deze paarden moet dan wat frequenter bekapt worden en de teen worden strak geraspt. in sommige gevallen is aangepast beslag gewenst, uiteraard is het belangrijk dat herhaling wordt voorkomen, door voeding en beweiding aan te passen.(makkelijker gezegd dan gedaan weet ik)

Rotstraal

Dit is de meest voorkomende afwijking, dit komt bijna bij de helft van de gehouden paarden voor. Het is het aangevreten worden door bacteriën en schimmels van de straal, meestal begint het in de middelste straalgroeve en zit de rotstraal aan de achterste helft van de straal. Vooral paarden die veel op stal staan en paarden met steile smalle voeten zijn vatbaarder. Bij rotstraal is het goed zichtbaar en ruikbaar dat de straal en soms ook het hoorn van de hoefballen wordt aangetast. Al het aangetaste weefsel dient te worden weggesneden en daarna behandeld met drogende spray maar persoonlijk geloof ik het meest in het gebruik van Hypozin. Ook helpt het om iedere dag de voeten schoon te maken met een hoevenkrabber en borsteltje, en de stal goed schoonhouden. Paarden waarbij de punt van de staal is weggerot zijn vaak gevoelig als daar druk op komt, bij paarden waar de rotstraal achterin zit valt dit meestal erg mee en lijkt het dat ze er weinig last van ondervinden.